روش شناسی روایات تفسیری "مواهب الرحمن فی تفسیرالقرآن"

باتوجه به جامعیت تفسیردرابعاد گوناگون ادبی،کلامی،فقهی،فلسفی،مفردات،عرفانی،تاریخی،علمی،و... ، دربخش روایی به فهم ونقد روایات موثق وتحلیل نقلی وعقلی پرداخته که مانیزبه این روش اشاره کرده ایم .اماروش اصلی مفسر(سیدعبدالأعلی سبزواری)،تفسیرقرآن به قرآن است که به تأسی ازمرحوم غروی وعلامه طباطبایی صورت گرفته است .به دلیل اجازات فقهی،اجتهادی وروایتی ازشیخ عباس قمی وتبحرایشان دراستنباط اخبار موردتوجه قرارمی گیرد.مهمترین بخش این رساله فصول 2و3راشامل می شود،که به فهم ونقد حدیثی پرداخته است وماعلاوه بربیان نمونه هایی ازاین روایات ،به تحلیل ومبنای روش وی درتفسیراثری اشاره نمودیم.به طورکلی ازروایات ضعیف السندومحتوای اسرالیلیات پرهیزکرده است ورویکردثبوتی وقرینه یابی واستشهاد درذکرروایات داردوبرخی اخباراهل سنت رانیزبه همین جهت بیان کرده است.ساختارپایان نامه درابتداکلیاتی از زندگینامه واصول کلی روش های مفسران درذکر روایات مانند:موافقت بافرآن وحل تعارضات حدیثی واخبارواحد درتفسیراشاره کرده ایم ودرانتها موضوعات وگونه شناسی حدیثی نزدمفسرواقوال بزرگان راشرح داده ایم.درنقدمحتوایی به ندرت روایاتی که نقل کرده را رد یاابطال می کندودربحث سندی اغلب نام کتاب رابطور ارجاعی آورده است اگرچه درغیربخش روایی کتاب ،ازذکرنام منبع نیز اجتناب کرده است.